چرا حال زن امروزی خوب نیست؟ چالش های زنان

• انتخاب جفت و رابطه

مردان در رابطه به دنبال زن قوی نیستند. قدرت مردان هرچند هم تظاهر به برابری با زنان کنند، برایشان امری مهم است و مردان اگر زنی را قوی و قدرتمند بیابند به طور طبیعی تمایل کمتری از خود برای ایجاد رابطه پایدار با او نشان می دهند و از او فاصله می گیرند. قدرت مرد در نهایت امری مهم است و برای حفظ آن تلاش می کند. مردان در رابطه برای خودشان به دنبال احیای قدرت و در شریک جنسی اشان به دنبال پذیرش این قدرت هستند. به طور طبیعی جنس نر با سایر نرها در تقابل قدرت برای تصاحب ماده ها می باشد و در نتیجه دوست دارد هم در بین مردان و هم در نگاه ماده اش قوی و قدرتمند باشد . برای همین با قوی تر شدن زنان، دیگر مردان تمایل کمتری به پیشنهاد ازدواج به آنها دارند و این دنیایی از پیامدها را به همراه دارد. بسیاری از جدایی ها هم به خاطر قدرت نمایی دو طرفه اتفاق می افتد. تا زمانی که توازن قدرت رابطه در دستان مرد و توازن عشق در دستان زن است رابطه به تداوم نزدیک تر خواهد بود. (قدرت به معنای ظلم و آسیب نیست)

• ظرفیت های فیزیولوژیک زن

گرایش زنان به تحصیلات عالیه تا دکترا و … به منظور اثبات وجود و قدرت در جامعه، فارق از اینکه خوب یا بد است یک پیامد خاص فیزیولوژیک دارد. بارداری زن در سنین بالا. رسیدن به مدارک تحصیلی بالا، زن را از تایم طلایی بارداری دور می کند. بارداری و ازدواج و بچه داری می تواند هر نوع روند تحصیلی را تحت تاثیر قرار دهد و یا مانع از آن شود. زن امروزی بین این دو امر، تحصیلات را برگزیده است و در سنین طلایی خود نه تنها تمایلی به بچه دار شدن ندارد بلکه تمایلی به اصل ازدواج و تن دادن به رابطه هم در او دیده نمی شود. او دچار نوعی خطای شناختی است. در حقیقت او می داند که به صورت بالقوه در درون خود مکانیزم بارداری را حمل می کند و برای همین ازدواج و بچه دار شدن را به تعویق می اندازد تا بتواند هم قدرت تحصیلات و هم بچه داری را توامان تجربه کند. احساس بچه داری و پتانسیل فیزیولوژیک بالقوه، او را دچار این خطا می کند که همیشه وقت هست و من هیچ وقت پیر نمی شوم و می توانم پتانسیل خود را بالفعل کنم. غافل از اینکه تحصیلات عالیه به خودی خود نوعی پیامد به همراه دارد و آن اینکه زن پس از موفقیت در تحصیلات باید کارآمد بودن آن را نیز در جامعه نشان دهد تا از سمت خود و دیگران دچار سرزنش نشود که نتیجه این همه تحصیلات چه شد؟ او در ادامه و در حدود سنین 30 سال تازه به فکر کار می افتد. اگر ازدواج هم بکند احتمالا کار کردن را شرط ازدواج می کند. ورود به چرخه کار زن را به کل از پتانسیل بالقوه اش دور می نماید و نه تنها از لحاظ فیزیولوژیک دیگر آماده نیست، بلکه فشار چرخه کار و زندگی او را به اصطلاح بی خیال بچه دار شدن می کند. در حقیقت طبق تجربه زنان در ادامه با احساس فقدان رابطه و بچه مواجه می شوند و زمانی به فکر می افتند که ظرفیت های جنسی، ظاهری، باروری آنها تقلیل رفته و یا به کل نابود شده است. این پیامد عمومی انتخاب تحصیلات عالیه و کار به جای ازدواج و بچه داری و تربیت فرزند است. انجام همزمان این دو انتخاب به نحو عالی و احسن هم کاری بسیار دشوار برای زن می باشد که معمولا در هر دو بعد نتایج خوبی به همراه نخواهد داشت.

• حفظ رابطه

زنانی که در رابطه هستند و در صدد کسب قدرت بر می آیند عموما رابطه را به مرزهای خطرناک جدایی و نزاع می رسانند. پرداختن به قدرت در زنان متاهل منجر به این موضوع می شود که زن دیگر برای رابطه نمی تواند وقت مناسبی بگذارد و انگیزه اش کم رنگ می شود. خانه داری، بچه داری، وظایف زناشویی و … به خودی خود وقت روزانه یک زن را می گیرد و انرژی جسمی و روانی زیادی را از او صرف می کند. زمانی که زن تصمیم به تحصیل، کار و انجام رفتارهای پیش فرض مردانه می گیرد تا به دستاوردی برسد ناچار است رفتارهای زنانه را کم رنگ کند تا فرصت حضور در اجتماع و چرخه کار را بیابد. این موضوع پیامدهای فراوانی به همراه خواهد داشت. اول اینکه توازن قدرت از مرد به زن می تواند احساس خطر در مرد را بر انگیزد و زن را آرام آرام به موجودی دوست نداشتنی و غیر وابسته برای مرد تبدیل کند. فرزندان بیشتر به اقوام و پرستاران سپرده می شوند و تربیت آنها چندگانه می شود. محیط خانه گرمایش را از دست می دهد و مهم تر از همه رابطه جنسی تحت تاثیر قرار گرفته و کم رنگ می شود. به هر حال وقت و انرژی افراد محدودیت دارد و پرداختن به موضوعی ناگزیر دوری از موضوعی دیگر را ایجاب می کند.

• موازنه اجتماعی قدرت

فرصت های شغلی در اجتماع به هر حال محدودیتی دارد و تصدی یک منصب شغلی مساوی است با یک فرصت شغلی کمتر برای دیگری. تلاش زنان برای حضور در منصب های شغلی، فارق از اینکه منافعی هم ممکن است داشته باشد می تواند پیامدی برای اجتماع داشته باشد. فرصت های شغلی کمتر برای مردان! مردان برای انتخاب شدن نیاز به شغل و درآمد دارند و زنان برای انتخاب شدن نیاز به میزانی ضعف! حال قدرت گرفتن زنان با خودکفایی و تصدی مشاغل، نتیجه ای جز بیکاری بیشتر مردان و ضعف آنها به همراه نخواهد داشت. تغییر این موازنه قدرت می تواند باعث کاهش ازدواج و فرزندآوری شده و اصولا روان زن و مرد را دستخوش تغییر می کند و می تواند حال مرد و زن امروزی را بد و بدتر کند. مردان ضعیف و زنان قوی عموما محکوم به انتخاب نشدن هستند. و اگر هم ازدواجی انجام دهند در خطر طلاق و جدایی بیشتری می باشند. این تغییر موازنه باعث شده است انسان امروزی تنها باشد. زنان و مردان، تنهایی و تجرد را انتخاب می کنند چون مردان توانایی مدیریت زنان قوی را یک چالش و ریسک می بینند و زنان نیز مردان را در مقایسه با خود ضعیف یا مساوی می بینند و مرد ضعیف انتخاب زن نمی تواند باشد. به نوعی زنان قوی مردانی خیلی قوی تر از خود را انقیاد می کنند که کمیاب است و یا اینکه مردانی بسیار ضعیف را می طلبند تا نتواند به قدرتشان آسیب بزند. در هر دو مورد فرصت های ازدواج برایشان محدود می شود.

• تربیت فرزند

اهمیت این موضوع که تربیت فرزند در سنین اولیه می تواند آینده یک جامعه را رقم بزند برکسی پوشیده نیست. فرزند انسان بر خلاف بقیه گونه ها نیاز به مراقبت بیشتری دارد. نه تنها فرآیند رشد بچه انسان کندتر از سایر پستانداران است بلکه او نیاز به پرورش روانی هم دارد. همه این توجه ها زنی می خواهد که تربیت فرزند اولویتش باشد. زنی که کارمند است و گرفتار، فرصت مناسبی برای فرزندش ندارد و ناچار فرزند را می بایست به دیگری بسپارد. این دیگری هر کسی هم که باشد باز نمی تواند تاثیر مادرانه بر کودک داشته باشد. همین یک گزاره باعث تضعیف بنیادی فرزندان یک جامعه خواهد شد که می تواند تا نسل ها تاثیرات پایداری داشته باشد. به نوعی دریافت یک قدرت می تواند منجر به ضعفی عظیم در یک نسل شود. شاید کسی بگوید به هر حال این هم جزئی از زندگی و مسیر طبیعت است. من با این شخص و دیدگاهش مشکلی ندارم ولی به هر حال لازم است پیامد آن را فارق از موافق بودن یا مخالف بودن بیان کنیم. من نمی دانم واقعا ما باید این هزینه را برای مسیر تکامل پرداخت کنیم یا نه ولی آن چیزی که می دانم این است که این تغییر رویه پیامدهایی به همراه دارد که لااقل برای نسل فعلی و ما خوشایند نیست و آسیب هایی به همراه دارد.