آسیب شناسی شیعه و محبان امام حسین

مسعود مردیها: امروز در مسیر رسیدن به محل کار، آشنایی را دیدم که لباس مشکی به تن کرده بود. بعد از سلام و احوالپرسی به او گفتم لباس مشکی تن کردی و در پاسخ به من گفت: برای امام حسین! به شدت متعجب شدم و از اینکه پیروان آن حضرت چنین افرادی هستند بسی افسوس خوردم. چند روز قبل همین فرد نزد من آمد و ماجرای پیدا کردن 50 هزار تومان تراول چک را برایم تعریف می کرد. با خوشحالی از اینکه این مبلغ پیدا شده را بابت قبض برق داده است این داستان را برایم شرح می داد. مبلغی که می بایست به دنبال صاحب آن بگردد و نهایتا از جانب او صدقه بدهد را با غرور و افتخار خرج کرده بود و ازین امر هم بسی خوشحال!!!! یاد آن نقل معروف امام حسین (ع) افتادم که خطاب به کوفیان می فرمود شکمهایتان از حرام پر شده است…. احتمال می دهم امام حسین (ع) اگر در زمان ما هم فریاد هل من ناصر سر می داد کسی به فریادش نمی رسید! شیعیان و محبانش حرام را با یک لیوان آب رویش می خورند، دروغ می گویند مانند نقل و نبات، بدقولی و بدعهدی عادتشان است، در تهمت و افترا و بدبینی چیره دست شده اند، کارشان تجسس و عیب جویی است، مرامشان کینه و طمع ورزی است، دنیا کامشان را شیرین کرده لذا آخرت را به بهایی اندک می فروشند، غیبت دیگر برایشان زشتی ندارد…. نه اینکه همه این گونه باشند ولی امام حسینی دوباره بیاید عاشورایی دوباره رقم خواهد خورد… امیر المومنین علی ع در خطبه ای می گوید:

حاضرم با معاویه معامله ای نمایم؛ ده تن از شما (شیعیان و مدعیان) را به او بدهم و تنها یکی از یاران او را داشته باشم!

من امروز عزادار حسین نیستم بلکه عزادار ملتی هستم که دم از حسین و علی می زند و از آنان بیگانه است. بر سینه اش می کوبد اما درون سینه اثری از مرام حسین نیست.

در سینه سخن دارم و کوتاه کنم امروز در خانه کسی نیست سکوتی باید 1396/07/01