گاهی (مجموعه اشعار مسعود مردیها)
مهر 13, 1395
اشعار من
گاهی رها شدن از تن در آرزوست
گاهی رسیدنم به خداوند آرزوست
گاهی سیاه سیاه است دنیای من
گاهی رها شدن از جانم آرزوست
گاهی نسیم باد صبا جانفزا شود
گاهی میان دشت، اکسیژن آرزوست
گاهی شوم ملول از جور این زمان
گاهی تمام ثروت دنیا آرزوست
گاهی کنار عشق زمستان ترانه است
گاهی بهار، سرد و حرارت آرزوست
گاهی به یک لحظه چنان شعر گویمت
گاهی تنفس اشعارم آرزوست
گاهی به عقل پشت کنم و عشق لوحه ام
گاهی زلال فکر در جانم آرزوست
_________________
1395/02/08
مجموعه اشعار شخصی نیازی به ذکر مقدمه ندارد چرا که دل نوشته های یک شاعر بدون مقدمه بر زبان او جاری شده و به قلمش نگاشته می شود.
خوشحال می شم نظرتون رو در زیر برام کامنت کنید و اگر از این مطلب خوشتون اومد اون رو با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
این شعرم رو نمی گم چرا گفتم ولی خودم خیلی دوسش دارم