روابط اجتماعی و دوستی

مسعود مردیها: موضوعی است که چند وقت است گاه گداری از گوشه ذهنم عبور می کند و به علت برخی گرفتاری ها فرصت یادداشت در این زمینه پیدا نمی کردم. عنوان این موضوع آسیب شناسی روابط اجتماعی است. متاسفانه همه ما در این گونه روابط دارای مشکلاتی هستیم. کلا می توان گفت ما ایرانی ها در هر رابطه ای دارای مشکلات بنیادین هستیم؛ روابط دوستی، روابط کاری، روابط بین الملل، روابط فامیلی و حتی روابط جنسی! و قص علی هذا….

اما موضوعی که به آن می خواهم بپردازم روابط دوستی و اجتماعی است. رابطه ی مهمی که گاها به جای تقویت و هم افزاییِ روحی و اجتماعی، مبدل به سوهان روح خانواده ها و طرفین می شود. رابطه ی بی نظیر و قدرتمندی که گاها به جای تحکیم و تقویت آن، طرفین تصمیم به تضعیف و قطع کردن آن می گیرند. براستی چرا؟ علت ها متعدد و واضح است و اگر نگوییم همه، اکثریت آنها را می دانند اما چرا این دانش تاثیری در رفع این معضل ندارد؟!!

به نظر می رسد به جای بیان علت ها باید بر روی موضوع عمل گرایی افراد متمرکز شد. چه جلسات و متن های متعدد و متنوعی که در رابطه با مسائل مفید و اجتماعی، روزانه افراد با آن سروکار دارند ولی دریغ از اندکی عمل!

می داند چشم و هم چشمی بد است اما عمل نمی کند!

می داند غیبت مانند خوردن گوشت مردار است اما در عمل نمی تواند غیبت نکند.

می داند دخالت در زندگی دیگران مذموم است اما برای اجتناب از آن بی تفاوت است!

بددهنی و عدم رعایت شئون افراد در موقعیت های مختلف، سوء ظن، عدم چشم پوشی و تغافل، دامن زدن به خطاها، بی عدالتی در قضاوتها، عدم دستگیری در مشکلات، همه و همه مواردی هستند که یا مانعی برای ایجاد ارتباط است و یا موجب تضعیف و از بین رفتن روابط قدیمی می گردد. درست است که باید برای حفظ و تحکیم روابط دوستانه و اجتماعی تلاش بسیار کرد و با بهانه های کوچک به اتمام آن فکر نکرد ولی خب گاهی در مواردی شاید جدا شدن و کم رنگ شدن هم خالی از وجه نباشد.

ممکن است دوستان و آشنایان همیشه رفتاری درخور و شایسته نداشته باشند اما زمانی که این ضد رفتارها به یک عادت تبدیل می شود دیگر ضرورتی برای حفظ آن رفاقت دیده نمی شود. در زیر لیستی از موارد جدایی را می آورم تا بدانیم هر جدایی لزوما بد نیست.

1- وقتی رفتارهای منفی یک شخص بسیار بیشتر از رفتارهای مثبت او می شود:

رابطه می بایست موجب شادی و صمیمیت گردد نه تبدیل به یک جنگ اعصاب و مایه استرس

2- زمانی که حسادت و رقابت در روابط وجود دارد.

حسادت و اینکه شما فکر کنید خود را باید به دوست خود ثابت کنید نشانه ای است از اینکه رفاقت صحیحی ندارید.

3- روابط شما در رفع مشکلات شما بی تاثیر است:

باید بدانیم که اگر کسی به عنوان یه دوست یا آشنا قرار است در زندگی ما وارد شود باید در مشکلات و سختی ها چیزی برای ارائه کردن داشته باشد. نه اینکه فقط در خوشی ها در کنار ما باشد.

4- در روابط، شما خودتان نباشید:

گاهی انسانها در روابط دوستی، خودشان نیستند و به چیز دیگری سعی می کنند تظاهر کنند. این بدین معناست که شما نیستید که خودتان را کنترل می کنید بلکه این دیگری است که شما را مجبور به انجام رفتار خاصی می کند و رابطه ای که شما را وادار به تظاهر کند رابطه نیست.

5- تو اول بگو با چه کس زیستی من آنگه بگویم که تو کیستی

رفتارها، برخوردها، خلق و خوی و منش افراد بر دیگران تاثیر می گذارد. اگر در رابطه ای هستید که طرف مقابلتان تاثیر مناسبی بر شما نمی گذارد و چه بسا موجب تغییر رفتار شما هم می شود بهتر است بر آن رابطه مهر اتمام بزنید.

6- گذشته همیشه دلیل بر ادامه رابطه نیست:

اگر با شخصی سالها خاطره و دوستی دارید اما الان فقط به خاطر رابطه گذشته با آن شخص در ارتباطید بدانید این رابطه خالی از مشکل نیست. دلیل خوبیست که به خاطر گذشته به اصلاح روابط کنونی بپردازیم ولی دلیل خوبی نیست آرامش و سلامت خودمان را به خاطر گذشته به خطر بیندازیم.

7- حس عزت نفستان زیر سوال رفته است:

اگر دوست یا آشنایی با منت گذاری و سرزنش عزت نفس شما را زیر سوال می برد لزومی برای ادامه ارتباط در کار نیست…

و موارد متعدد دیگر که باید جدا به آن فکر کنیم. حتی در قرآن هم به اهمیت موضوع دوستی و روابط می پردازد و تا جایی پیش می رود که یکی از حسرت های جهنمیان را گرفتن دوست نا مناسب بیان می کند.

نتیجه گیری: در انتخاب دوست دقت کنید، دوستان و آشنایان را تا جایی که می شود اصلاح کنید و به رابطه با آنها ادامه دهید اما روند پیشرفت و سلامت زندگی و روح و روان خود را در اولویت قرار داده و هیچ رفاقتی را به آن ترجیح ندهید…

به امید روزهای بهتر

96/05/22